EOS, Tezos en XRP zijn drukke spooksteden

Trilemma

De wisselwerking tussen schaalbaarheid, veiligheid en de mate van decentraliteit wordt ookwel de blockchaintrilemma genoemd. Een trilemma staat voor een situatie waarin een keuze moet worden gemaakt uit drie gunstige opties, waarvan er op één moment maar twee mogelijk zijn.

Zo is het Bitcoinnetwerk sterk gedecentraliseerd en veilig, maar gaan die eigenschappen ten koste van de doorvoersnelheid waarmee transacties verwerkt kunnen worden. De totstandkoming van de perfecte blockchain, waarin alledrie de grootheden maximaal tot uiting komen, blijkt in de praktijk erg lastig, zo niet onmogelijk.

Dat neemt niet weg dat er allerlei pogingen zijn gedaan. Experimenten met nieuwe consensusprotocollen, sharding, sidechains, of verhoging van de blockgrootte. Maar hoe zit het met die ‘nieuwe generatie’ blockchains? Wordt al die beschikbare bandbreedte gebruikt? Drie onderzoekers van Imperial College London geven een kijkje achter de schermen bij EOS, Tezos en XRP.

Drukke spooksteden

China telt honderden steden die alles hebben wat nodig is voor het moderne stadsleven. Denk aan grote appartementencomplexen, wolkenkrabbers, winkelcentra, parken en kunstwerken. Nou ja, alles? Niet helemaal: de steden missen bewoners.

Het lijkt een aardige analogie te zijn voor de drie blockchainplatforms die zijn geanalyseerd: EOSIO, XRP Ledger en Tezos. Voor alledrie de platforms geldt dat ze meer transacties per seconde kunnen verwerken dan Bitcoin. Het probleem: “Slechts een klein deel van de transacties wordt gebruikt voor de overdracht van waarde”, schrijft het drietal. Nieuwe technologie, maar nog geen gebruikers.

Voor EOSIO geldt dat in de periode van 1 oktober 2019 tot en met 30 april 2020 het overgrote deel van de transacties in twee categorieën te verdelen is: wash trading en boomerang transactions.

In de eerste categorie vallen transacties op decentrale exchanges zoals WhaleEx. Voor meer dan driekwart van de orders geldt dat de koper en verkoper gelijk zijn aan elkaar. Het doel: kunstmatig verhogen van het handelsvolume.

In de tweede categorie vallen transacties gerelateerd aan EIDOS, een token dat op een twijfelachtige manier verstrekt wordt. Gebruikers sturen een arbitraire hoeveelheid EOS naar een EIDOS-contract en het contract stuurt de opgestuurde EOS terug, samen met 0,01% van de tokens die vaststaan in het contract.

In totaal werd in de meetperiode 96 procent van de bandbreedte van EOS gebruikt voor transacties zonder waarde.

Voor Tezos geldt dat in dezelfde tijdsspanne het grootste deel van de transacties (76 procent) veroorzaakt werd door het eigen consensusprotocol. Met de rest van de transacties worden hoofdzakelijk assets verplaatst van het ene naar het andere account.

Ook voor XRP Ledger geldt dat het overgrote deel van de transacties geen economische waarde representeert. In het schema hieronder is te zien dat slechts 3 procent werd gebruikt voor het afwikkelen van een betaling en 0,2 procent voor het wisselen naar een andere valuta.

Capaciteit zonder vraag

“De bottom line is: de drie bestudeerde blockchains kunnen een hoge doorvoersnelheid aan”, luidt de conclusie van de onderzoekers. “Maar tot dusver wordt die potentie nog niet gebruikt voor de beoogde doeleinden gebruikt.”

Terug naar het blockchaintrilemma. Dat er überhaupt sprake is van “beoogde doeleinden” legt de vraag op tafel aan welke eigenschappen is gesleuteld om de geboekte snelheidswinst te behalen. Toch wordt deze vraag overschaduwd door de hamvraag waarmee het rapport de lezer achterlaat: heeft het zin om duizenden transacties per seconde aan te kunnen als er geen vraag naar is?