Onrust over de invloed van Google en Apple op decentrale applicaties

Decentraal

Het woord ‘decentraal’ wordt te pas en te onpas gebruikt. Letterlijk betekent het ‘ont-centraliseren’ – het ongedaan maken van iets dat voorheen gecentraliseerd is. De term wordt vooral gebruikt in de context van de manier waarop groepen mensen georganiseerd zijn. Bijvoorbeeld om bevoegdheden minder centraal te gaan regelen. Of het opsplitsen van één groot (staats)bedrijf in losse onderdelen.

In de context van Bitcoin komt de term op verschillende manieren tot uiting:

• Er is geen centrale autoriteit, geen centrale server, en geen centrale opslag.
• Alles is publiek en iedereen kan deelnemen aan het netwerk, als gebruiker of als miner
• De uitgifte van bitcoins is vastgelegd in het Bitcoin-protocol. Niemand is daarover de baas.
• Iedereen kan een Bitcoin-adres aanmaken, en iedereen kan transacties versturen. Daar heb je geen toestemming voor nodig.

Zo ontstaat een autonoom, democratisch, open, veerkrachtig, en efficiënt financieel systeem, waar interessante toekomstperspectieven op van toepassing zijn.

Decentrale applicaties (dApps) zijn ook op deze uitgangspunten gebaseerd. Ze zijn bedoeld als alternatief op conventionele (centrale) applicaties. Applicaties die niet gecontroleerd worden door één partij, die niet uit te schakelen zijn, en waarvan de werking is vastgelegd in protocollen – meestal gaat het om zogeheten smart contracts en is er een vorm van beloning bij betrokken.

Gokken

Decentrale applicaties zijn nog verre van mainstream. Er zijn inmiddels diverse blockchainplatforms waarop ze gelanceerd kunnen worden, maar het aantal gelanceerde dApps is nog beperkt, evenals het aantal gebruikers dat van gelanceerde dApps gebruikmaakt.

Op het gebied van decentrale financiële dienstverlening (DeFi) en gokken is enige vorm van succes te zien. In het derde kwartaal van 2019 ging er zo’n 525 miljoen dollar om in de DeFi-sector. dApps die op Ethereum draaien waren voor 88% van die omzet verantwoordelijk. En van de 500.000 nieuwe dApp-gebruikers kwamen er 138.000 (27,6%) binnen via dApps die gokken en kansspelen faciliteren. Vooral TRON’s blockchain blijkt voor deze usecase populair.

Omdat dApps zeer geschikt zijn voor het afhandelen van financiële transacties liggen er ook nieuwe kansen voor kwaadwillenden. Niet voor niets zijn er talloze dApps te vinden op State of the DApps met een waarschuwing over ponzifraude en piramidespellen.

MetaMask uit Google Play verwijderd

De meestgebruikte tool om van dApps gebruik te maken die op Ethereum draaien is afgelopen donderdag uit Google Play – Google’s appstore voor Android-apparaten – verwijderd. De reden is met gokken als belangrijke usecase en talloze scams in het achterhoofd best te begrijpen:

We staan geen apps toe waarmee gebruikers worden blootgesteld aan misleidende of schadelijke financiële producten en diensten (bron).

Het is niet de eerste keer dat MetaMask ineens uit Google’s appstore is gehaald. Eind juli 2018 gebeurde hetzelfde. De stortvloed van kritiek die daarop volgde had kennelijk effect. Niet veel later was MetaMask weer beschikbaar, en leek het allemaal met een sisser af te lopen. Een kleine anderhalf jaar later lijkt Goolge’s beslissing echter definitief.

Zo is er in één keer een belangrijke toegangspoort tot dApps uit een belangrijk ecosysteem gehaald. De dApps zelf blijven gewoon draaien, maar voor veel gebruikers – zeker voor hen die nog nooit met dApps gewerkt hebben – is de drempel om deel te nemen een stuk hoger geworden.

Opvallend is dat MetaMask nog wel te verkrijgen is in Chrome’s web store. Het is onbekend of in de context van Google’s webbrowser ook maatregelen genomen gaan worden.

YouTube gooit cryptovideo’s in de prullenbak

Afgelopen week ontstond ook onrust rondom YouTube. Er werden talloze video’s offline gehaald, waaronder die van prominente kanalen, zoals ChrisDunnTV, Crypto Tips, en BTC Sessions.

Hi @TeamYouTube with over 100 videos removed & 2 strikes in 24 hours I have still not even received an email from you. This is really scary. We've hired new staff. I have a wife & baby to support. I can't fix the problem if I don't know what I've done or who to communicate with!?

— Alex Saunders (@AlexSaundersAU) December 26, 2019

De videoproducenten, die in sommige gevallen jaren van hun werk de prullenbak in zagen verdwijnen, tastten in het duister. Wat deden ze verkeerd? Waarom horen ze niets van YouTube? En hoe kan je iemand daarover te spreken krijgen?

In eerste instantie werd gedacht aan een strikte toepassing van recent veranderde richtlijnen. Ook werd gesproken over een ‘onafwendbare gebeurtenis’, omdat YouTube in toenemende mate gebruikt wordt door oplichters.

Uiteindelijk loopt het met een sisser af. Een woordvoerder van YouTube meldt CoinDesk dat het om “een fout” gaat en biedt z’n excuses aan. “We verwerken zoveel video’s, dat we soms simpelweg de verkeerde beslissing nemen”, aldus de woordvoerder. “Als we zien dat een video onterecht verwijderd is, wordt dat snel ongedaan gemaakt.”

De invloed van centrale partijen

Alle decentrale initiatieven en experimenten vinden plaats in een grotendeels centraal georganiseerde wereld. Op verschillende plekken in het ecosysteem is het lastig te voorkomen dat die twee werelden elkaar raken. Daar zijn appstores van techgiganten als Google en Apple een voorbeeld van.

Zo kan een centraal platform als YouTube er in één keer voor zorgen dat er duizenden uren aan materiaal over cryptovaluta en blockchaintechnologie verdwijnen. En kunnen Google en Apple het in één keer voor miljoenen gebruikers enorm lastig maken om van dApps gebruik te maken. Of ze überhaupt te ontdekken.

Deels zou zo’n ingreep te begrijpen zijn. De BigTechs van deze wereld krijgen regelmatig hoge boetes. En hoewel ze die goed kunnen betalen, zijn ze de dwangsommen natuurlijk liever kwijt dan rijk. Consumenten beschermen tegen fraude en oplichting is in die context een voor de hand liggende maatregel.

In theorie heeft de decentrale wereld de centrale tegenhanger niet nodig. Voor YouTube is een alternatief, en dApps zijn ook buiten de centrale appstores te distribueren. Maar de praktijk is een stuk weerbarstiger. Contentmakers moeten geld verdienen, en dan blijven er ineens geen alternatieven op YouTube meer over. En dApps hebben gebruikers nodig. Gebruikers die vaak het best te bereiken zijn via centrale diensten.

Zo blijven deze twee werelden tegen elkaar aan schuren. Soms ontstaat daarbij wat vuurwerk, en tot dusver is het telkens op z’n pootjes terechtgekomen. Maar het is te hopen dat het niet uitmondt in een vuurwerkramp.