Rechter Florida duidelijk over Craig Wright: frauduleus, obstructief, en leugenachtig

Maandag vervolgde de rechtszaak tegen Wright in een federale rechtbank van Florida. Na ruim anderhalf jaar procederen zat er een uitspraak aan te komen, dus de ogen waren gericht op mensen die ter plaatse rapport uitbrachten. Maar omdat dergelijke rapportage vaak sterk gekleurd is, hebben we even gewacht om erover te schrijven: eerst de officiële order van de rechter afwachten. En die is woensdagavond (Nederlandse tijd) online gekomen.

Waarom wordt Craig Wright aangeklaagd?

De bedenker van Bitcoin, Satoshi Nakamoto, heeft in de opstartfase ervan zelf een flink aantal bitcoins gemined (tussen de 980.000 en 1.100.111 BTC). Zoals je wellicht weet, roept Craig Wright al een tijdje dat hij de man is achter het pseudoniem Satoshi.

Het feit dat Wright dat van de daken schreeuwt, is voor de eiser goed nieuws. Die stelt namelijk dat David Kleiman (in 2013 overleden) en Wright hebben samengewerkt in de periode dat Bitcoin tot leven kwam. Eén en één is twee: als ze in die periode samenwerkten en Wright stelt Satoshi te zijn, is Kleiman net als Wright verantwoordelijk voor de totstandkoming van Bitcoin. De eiser stelt daarom recht te hebben op de helft van Satoshi’s bitcoins en de intellectuele eigendomsrechten.

Kortom: er staan miljarden euro’s op het spel.

Heeft Craig Wright de zaak verloren?

Als je wat tijd over hebt, zou je eigenlijk eens de woorden van de rechter zelf tot je moeten nemen. “Zo’n wrede analyse ben ik in de afgelopen twee decennia zelden tegengekomen in civiele procedures”, vertelt advocaat Stephen Palley. “Zeker niet in een high profile-zaak als deze.”

De essentie van de uitspraak is dat Wright heeft verloren omdat hij gelogen heeft.

Het is tijd voor wat context. De zaak bevond zich in de fase waarin bewijsmateriaal verzameld en besproken werd om uit te zoeken hoe het zit met die Satoshi-bitcoins – de productie van bewijsmateriaal. Daar zijn boekwerken aan onderzoeksrapporten, gespreksverslagen, en notulen van zittingen aan verbonden. De keiharde conclusie van de rechter: “Dr. Wright heeft bewust frauduleuze documenten ingediend, het rechtsproces belemmerd, en leugenachtige getuigenissen gegeven.”

Daarbij merkt de rechter op dat hij geen sancties oplegt aan Wright’s advocaten. “Dr. Wright alleen is volledig verantwoordelijk voor iedere ontwijkende, onvolledige, en/of onjuiste inbreng”, schrijft de rechter. “Er is duidelijk en overtuigend bewijs dat Wright opdrachten van de rechtbank bewust en met voorbedachte rade in de wind slaat.”

Het rechtssysteem waar Wright zo graag van gebruik wilde maken is duidelijk: hij is een fraudeur.

Is de zaak nu afgelopen?

Nee. Technisch gezien is de uitspraak van deze rechter een advies aan een andere rechter. Say what? Dat verdient wat uitleg.

In het Amerikaanse federale rechtssysteem worden zogeheten district court judges aangewezen door de president en het Senaat. Zo’n districtsrechter kan (routine)taken en -zaken uitbesteden aan een zogeheten magistrate judge. Dat is een rechter die door districtsrechters is aangewezen om die taken te (mogen) doen.

In de media is het onderscheid tussen deze twee soorten rechters meestal niet te maken. Er wordt simpelweg gesproken over ‘de rechter’. Maar er is een belangrijk verschil: de districtsrechter is degene die het definitieve oordeel velt. In de praktijk is die versimpeling overigens geen probleem. Het gebeurt zelden dat de rechterlijke macht niet als eenheid opereert.

In civiele procedures is het gebruikelijk dat een magistrate judge de zogeheten discovery-fase op zich neemt. Daarna wordt het overgedragen aan de districtsrechter. Dat is wat er nu is gebeurd. De rechtbank beroept zich op civiele procedure numero 37: ‘verzuimen om mee te werken met de productie van bewijsmateriaal’. Het effect daarvan is dat de eiser (volledig) in het gelijk wordt gesteld. En ja: allemaal omdat Wright het proces heeft dwarsgezeten.

Vermoedelijk gaan de advocaten van Wright nog in beroep. Maar kleine kans dat de uitkomst verandert: “Het district zal dat verwerpen en de aanbevelingen overnemen”, schrijft advocaat Palley. Het is mogelijk dat Wright daarna nog voor een jury moet verschijnen, maar dat hoeft niet. Ook in Amerika kunnen dergelijke zaken besloten worden door een rechter.

Wat is het oordeel van de rechter?

Het effect van bovengenoemde regel 37 is dat de eiser in het gelijk is gesteld. Daarom beschouwt de rechtbank in de context van deze zaak de volgende feiten als (definitief) vastgesteld:

1. Wright en Kleiman werkten op 50/50-basis samen aan Bitcoin.
2. Kleiman heeft daarom recht op 50% van de geminede bitcoins.
3. Kleiman bezit daarom 50% van de intellectuele eigendomsrechten.

Kortom: Wright is de eiser honderdduizenden bitcoins verschuldigd.

Is bewezen dat Craig Wright de man achter Satoshi Nakamoto is?

Nee. Al op pagina twee maakt de rechter met deze theorie korte metten. “De rechtbank beslist niet over de vraag of Dr. Craig Wright achter het pseudoniem Satoshi Nakamoto zit”, is in z’n rapport te lezen.

Het is zo dat Wright onder ede verklaard heeft Satoshi te zijn. De eiser heeft daar geen bezwaar tegen gemaakt. In sommige kringen wordt dat aangegrepen als bewijs: ‘dús Wright is Satoshi!’

Het mag duidelijk zijn dat deze redenering mank gaat. De eiser heeft er in deze zaak geen enkel belang bij om tegen het statement van Wright in te gaan dat hij Satoshi is. Zou hij dat wel doen, zet hij zijn eigen zaak op het spel: hij is immers op zoek naar de bitcoins van Satoshi. Dat die verhaallijn overeind blijft in deze zaak is daarom essentieel.

Daarmee blijft enkel Wright’s statement over, maar we weten nu wat de rechter van zijn inbreng vindt. Ongeloofwaardig.

Is het bestaan van Satoshi’s bitcoins bewezen?

Nee. Nogmaals: Wright is de eiser bitcoins verschuldigd omdat hij gelogen heeft. Niet omdat het bestaan van de bitcoins is bewezen. Niet omdat bewezen is dat hij Satoshi is. Niet omdat er inhoudelijk uitspraken zijn gedaan over de betrokkenheid van Wright bij Bitcoin. Door bewust het rechtsproces in de weg te zitten, zijn de eisen van Kleiman ingewilligd. Wright heeft zich niet kunnen verdedigen zonder te frauderen.

In het proces is uiteraard wel gesproken over Satoshi’s bitcoins. Het zou om 1.100.111 bitcoins gaan. Maar Wright zou er niets mee kunnen: ze staan volgens hem achter slot en grendel, en hij mist nog één van de sleutels om het slot te openen. Aan deze kluis wordt gerefereerd met de naam ‘Tulip Trust’.

Ook hierover is de rechter duidelijk. “Ik verwerp Dr. Wright’s getuigenis volledig”, schrijft hij. Het gaat over een getuigenis waarin Wright praat over de Tulip Trust en zijn onvermogen om inzicht te geven in zijn bitcoinportefeuille. “Dr. Wright’s verhaal werd niet alleen tegengesproken door ander bewijs, het tart ook aan gezond verstand”, verklaart de rechter.

Worden er nu bitcoins op de (open) markt gedumpt?

Nee, dat is FUD. Het mag nu duidelijk zijn dat het nog maar zéér de vraag is of team Kleiman ooit één bitcoin overgemaakt gaat krijgen van Wright. Het proces is nog niet afgelopen, laat staan dat er iets is gezegd over de manier waarop Wright de eiser moet compenseren. Als je toch graag een aanname wilt doen over de toekomst, lijkt op dit moment het meest voordehandliggend dat Wright’s claim Satoshi te zijn op losse schroeven staat, evenals het idee dat hij toegang heeft tot Satoshi’s bitcoins.

Is het nu over met Bitcoin SV (BSV)?

Nee, ook dat is FUD.

Het is nog een vraag in hoeverre de betrokkenheid van Wright bij Bitcoin SV effect heeft op het bestaan van BSV. Het lijkt erop dat mensen die nauw met Wright samenwerken hem blijven ondersteunen. Ondanks de feiten geloven zij dat Wright de man achter Satoshi Nakamoto is, dat de Tulip Trust bestaat, en dat Wright daar begin volgend jaar toegang toe krijgt.

Dat geloof leidt tot allerlei (spannende) verhaallijnen waarin het jaar 2020 centraal staat, met als uiterste het in twijfel trekken van de gehele rechtsstaat en beschuldigingen in de richting van de ‘deep state’. Een voedingsbodem voor FUD en onrust, die je kan beantwoorden door je te richten op de tot dusver bekende feiten.

Voor BSV is het spijtig dat het project en aanverwante bedrijven zo verweven zijn met Craig Wright. Dat er onder de vlag van Bitcoin SV technologisch interessante ontwikkelingen plaatsvinden is niet uitgesloten, maar met de huidige voorman ligt daar een dikke schaduw overheen.