Tether is een naam die telkens terugkomt; moeten we ons zorgen maken?

De afgelopen weken ging het in de media regelmatig over stablecoins. Over de manier waarop ze gereguleerd worden, wat daarin strenger moet, en vooral: de rook rondom Tether. Het Financieele Dagblad schreef een stuk dat leest als een thriller, met bijbehorend spannende titel: “De ‘systeembank’ van de cryptowereld kan zomaar omvallen”.

De rumoer was onlangs ook aanleiding voor BNR om er een aflevering van De Technoloog aan te wijden. We mochten daar vertellen over het gevaar van Tether, de alternatieven, en de opkomst van digitaal centralebankgeld.

Maar eerst een uitstap naar het geld van de toekomst. In die context zien we grofweg drie partijen:

1. Centrale banken bouwen een digitale vorm van contant geld; digitaal centralebankgeld of CBDC. In Europa heet die de digitale euro, en zal over een jaar of vijf klaar zijn.
   
   
2. Techbedrijven willen graag hun eigen geld en/of betaalinfrastructuur introduceren. Zoals Facebook in 2019 met Libra kwam. Een digitale, wereldwijde munt die min of meer stabiel is ten opzichte van nationale munten.
   
   
3. Open source geld, waar bitcoin de grondlegger en aanvoerder van is. Dit is alleen zinvol als het tot in de haarvaten gedecentraliseerd is, zodat geen enkele partij de macht heeft.

In die derde groep spelen bitcoin en ether een belangrijke rol, maar die zijn nogal volatiel ten opzichte van overheidsmunten zoals de dollar of de euro. Voor de verbinding ertussen heeft men stablecoins uitgevonden: digitale tokens die op een of andere manier de waarde van een overheidsmunt (meestal de dollar) volgen.

Een manier om dit te doen is dat een centrale partij zo'n stablecoin beheert, vergelijkbaar met een geldmarktfonds. Maar ook aan algoritmische stablecoins wordt gewerkt, zoals de DAI. En, als je met een algoritme de dollar kunt volgen, waarom dan niet een willekeurige andere externe prijsbron, zoals de CPI?

Heel interessant allemaal, maar vooralsnog wordt 50 procent van de stablecoins beheerd door Tether, een nogal schimmige centrale partij met een twijfelachtige historie. En daar moeten we het over hebben. Is Tether een risico, en zoals FD schrijft de systeembank van de cryptowereld?

We hebben er - naast de podcast bij De Technoloog - ook een uitgebreide editie van Bitcoin Alpha over geschreven. Omdat dit zo’n belangrijk onderwerp is, hebben we die voor iedereen open gezet. Lees dat artikel voor een uitgebreide analyse; hier willen we een aanvullende gedachte met jullie delen. Wat Tether betreft vinden we het interessanter om naar de dynamiek te kijken dan naar de statische momentopname. We volgen daarom de volgende twee bewegingen:

(1) De afname van de dominantie van Tether.

Een jaar geleden vormde tether 90 procent van alle stablecoins. Dat percentage daalt gestaag en ligt nu op 50 procent, namelijk 72 van de 144 miljard dollar. De nummer 2 en 3 op de lijst zijn USDC van Circle en BUSD. Die laatste staat op naam van Binance, maar wordt beheerd door Paxos. Circle en Paxos vallen beide onder toezicht van New York State, publiceren maandelijks een auditrapport en hebben meer dan 90 procent aan cash (of zogeheten cash equivalents) als reserve.

(2) De toename van transparantie en kwaliteit van reserve van Tether.

De veroordeling door de CFTC in oktober had betrekking op de periode tot februari 2019. Het laatste half jaar is Tether zelf al bezig met verbeteren van transparantie en kwaliteit van dekking. Ze publiceerden in maart het eerste rapport (van matige kwaliteit) en in juni het tweede. Met 10 procent cash en 25 procent T-bills is de dekking beter en is er een stuk meer liquiditeit dan eerst het geval was (te weten: minder dan 4 procent). Het aandeel commercial paper is nog steeds veel te hoog en de rapportage kan beter, maar het is een stap in de goede richting.

Kortom: bij Tether stinkt het nog steeds, maar de stank wordt langzaam minder en de relevantie van de stank ook. Meer weten? Luister naar BNR’s De Technoloog, of lees deze editie van Bitcoin Alpha.