‘De blijvers van nu zijn de winnaars in de toekomst’

Heel lang geleden, in 2014, kocht ik mijn eerste bitcoin. Hoewel het aanvoelt als de dag van gisteren, is zeven jaar in het cryptodomein een eeuwigheid. Ik beleefde ijstijden en hittegolven, en voelde me soms overgeleverd aan het ritme der cryptoseizoenen. Een zomer die zonnig en eindeloos leek, kon zomaar omslaan in een gure herfst. En andersom gelukkig ook, anders was mijn enthousiasme wellicht al lang gedoofd.

Ik was die eerste bitcoin eigenlijk al een beetje vergeten, toen mijn broer in 2017 vertelde dat hij ether had gekocht. Omdat ik CoinMarketCap altijd zijdelings was blijven volgen, wist ik wel wat Ethereum en diens ether was, maar verhalen dat die coin in één dag in waarde kon verdubbelen, leken mij te mooi om waar te zijn. Uit nieuwsgierigheid volgde ik de tip van mijn broer toch maar op en dat besluit legde mij geen windeieren. De cryptomunt steeg enorm snel in waarde en ik was meteen verkocht. Ik zegde mijn baan op om mij volledig te focussen op crypto. Zonder angst bestormde ik de markt, want ik kende nog geen verliezen. Niet veel later liet ik mijn oog vallen op Antshares, een Chinese munt die nu NEO heet. Een gouden kans, zo leek mij, en rücksichtlos verkocht ik al mijn ether en ging all-in NEO. En toen gebeurde het: China kondigde aan crypto in de ban te doen. Toen ik ’s ochtends wakker werd met dat nieuwsbericht, bleek NEO gecrasht met 50 procent en was mijn kapitaaltje grotendeels verdampt. Slapend rijk worden bleek toch een stuk lastiger dan gedacht.

Niet dat deze harde les mij ervan weerhield om mijn weg in het cryptodomein te vervolgen. Mijn nieuwsgierigheid was nu eenmaal gewekt en zou mij niet meer verlaten. Ik verdiepte mij in bitcoin en in blockchaintechnologie en leerde die fenomenen te plaatsen in hun macro-economische context. Mijn conclusie toen was even ondubbelzinnig als nu: deze markt is here to stay en zelfs met de blauwe plekken die ik inmiddels had opgelopen, was ik er nog vroeg genoeg bij. Het verschil was dat ik mijn aan- en verkoopbeslissingen niet langer op intuïtie baseerde (of op de tips van mijn broer), maar op onderzoek.

We schrijven 2021. In de tussentijd heb ik een bullmarkt meegemaakt, waarin het vertrouwen in crypto tot in de hemel reikte, afgewisseld door een bearmarkt, waarin de interesse tot ver onder het vriespunt daalde. Daarna liep de gevoelstemperatuur weer gestaag op, om uit te monden in de verzengende cryptohittegolf van januari 2021. Beleggers stonden in de rij, Twitter explodeerde en onder luid gejuich steeg de bitcoinkoers tot ongekende hoogte. Aan die fantastische rally kwam een einde toen China en andere landen wederom een ban op crypto afkondigden. Maar dit keer geen slapeloze nachten en geen ontgoocheling. Het is gewoon weer hetzelfde liedje, met een refrein dat ik kan dromen en met een ritme dat de seizoenen volgt. Het kan vriezen en dooien in het cryptodomein, maar na iedere ronde neemt de adoptie toe, stappen meer mensen in en doet de markt als geheel er weer een fundamenteel schepje bovenop. Geen reden voor paniek: gewoon wachten tot het tij weer keert.

De blijvers van nu zijn de winnaars in de toekomst.